Geçen yıl ekim ayında Manisa’nın Saruhanlı ilçesindeki ailesinden Gazze’ye gitmek üzere ayrılan 30 yaşındaki Arslan, Suriye’de Esed rejimi tarafından tutuklanarak Adra Hapishanesi’ne konuldu.
Esad idaresinin devrilmesinden sonra özgürlüğüne kavuşan Arslan, Manisa’daki evlerinin önünde annesi Sultan Arslan, kardeşleri ve akrabaları tarafından karşılandı.
Ailesiyle gözyaşları içinde gerçekleşen buluşmanın akabinde gazetecilere açıklama yapan Arslan, 14 aylık esaretinde zorluklar ve azaplar yaşadığını anlattı.
“AİLEM YAŞADIĞIMI BİLSİN İSTEDİM”
Hapishanede yeme içme ve hijyen badiresi olduğunu söz eden Arslan, “Aileme olan hasret beni zorladı, onlara ulaşamamak, haber verememek… Ağlamasınlar, yaşadığımı bilsinler istiyordum. Demir sopayla 3 sefer azap gördüm. Yere yatırıp dışarı çıkarıyor, dışarıda falakaya yatırıyorlar, ayaklara ve sırta vuruyorlardı. Koluna, kafana nereye denk gelirse… Kolu, burnu kırılan, başı yarılanlar vardı.” diye konuştu.
“MARKETTE TÜRK LİRASI VERİNCE BENİ İHBAR ETTİLER”
Esad askerlerine yakalanma anını anlatan Arslan, sonu geçtikten sonra bir fırından alışveriş yapmak istediğini, Türk lirası uzattığında durumundan şüphelenen fırıncının kendisini ihbar ettiğini ve oraya gelen askerler tarafından gözaltına alındığını lisana getirdi.
Ajanlıkla suçlanıp cezaevine atıldığını, akabinde mahkemeye çıkarıldığını ve beraat kararı almasına karşın esaretinin devam ettiğini belirten Arslan, “Yerde battaniyenin üzerinde yatıyorduk, 45 kişilik koğuşta 95 kişi vardı. Üst üste yatanlar vardı. Küçük bir modül ekmek veriyorlardı. Pilav, iki kaşık yemek düşüyordu.” sözlerini kullandı.
Arslan, muhalif kümelerin cezaevine ulaşmasıyla özgür kaldığına değinerek, şunları kaydetti:
“Silah seslerini duymaya başladık, cezaevinde 1000’e yakın erkek, 250’ye yakın da bayan vardı. Muhalifler gelince bayanlar tekbir getiriyordu. Kapılar kırılınca herkes çıkmaya başladı. 1000 kişi birden çıkınca koridorda bir izdiham yaşandı, ‘Türkler buraya gelsin.’ diye bir davet duydum. 6-7 kişi buluştuk, sonra Kilisli bir ağabey vardı. Dışarıda silah sesleri devam ediyordu. Muhalif birisi bize yardımcı oldu, bizi inançlı bir konuta götürdü, oradaki ağabey sağ olsun bizi konuk etti.”
