Milli motosikletçi Toprak Razgatlıoğlu, 2024 Dünya Superbike (WSBK) Şampiyonası’nda 527 puan toplayıp zaferini ilan etti.
Bu dönem 18 kere birincilik kürsüsüne çıkarak değerli bir muvaffakiyete imza atan Toprak, Sözcü’ye çok özel bir röportaj verdi. Mesut Yıldırım’a konuşan Toprak Razgatlıoğlu, gelecek dönem gayelerini, muvaffakiyetinin sırrını tek tek sıraladı.
– Hoş başladın şahane bitirdin, hislerini alabilir miyim?
Uzun bir dönemin akabinde BMW ile dönemi dünya şampiyonu bitirmek aslında birinci senede beklediğimiz şey değildi. Ancak olağan ki de döneme başlangıç ve daha sonrasındaki o dediğiniz üzere ivme yakalamamız sahiden bir sürpriz oldu bize. Zira iki senede bu türlü bir muvaffakiyet elde etmeyi hakikaten beklemiyorduk. Lakin olağan ki de baş olarak da farklı bir hazırlık içindeydik. BMW’yle mutabakat yaptıktan sonra beşerler mesleğimizle alakalı çok konuşmuştu. ‘Kariyeri bitecek’ dendi. İnsanlara da bir şeyler göstermemiz, bir şeyler kanıtlamamız gerekiyordu. O yüzden farklı bir baş yapısıyla döneme başladık. Yani herhalde bunun sonucun da şampiyonluğu ulaşmış olduk. Çok inanılmaz bir dönem geçti. O yüzden hakikaten şampiyon bitirdiğimiz için çok memnunum.
– BMW’den kelam etmişken, onlar nasıl karşıladı bu şampiyonluğu?
Hiç şampiyon olmayan bir kadroydu. BMW ne düşündü sahiden onların niyetlerini bilmiyorum fakat yani yüzlerindeki görünen o söze nazaran hakikaten çok memnunlar. Büyük bir proje ve yıllardır şampiyonluk çabası veriyorlar ve birinci sefer dünya şampiyonu oldular. Natürel ki de motosiklet tarafına çok daha farklı yansıyor. Bu muvaffakiyet yakalandıktan sonra BMW daha çok motor satmaya başladı. Seneye de birebir formda devam ediyoruz. Ondan sonra planlarımızı oturup konuşacağız. Tahminen de BMW’den ayrılırız. Bunu vakit gösterecek. Fakat genel olarak BMW’nin çalışanları, CEO’ları da olsun hepsi gerçek cilt çok keyifli.
– Yamaha pişman mıdır?
Yamaha yüzde yüz pişman. İki gün evvel fuardaydım. Fuarda Yamaha’nın şu an başındaki adamı gördüm. Pişmanız demiyorlar fakat üzgünler. Benim için de memnunlar ayrıyeten. Natürel ki de Yamaha’da bu şampiyonluk olmadığı için mutsuzlar. Onu alışılmış ki de lisana getiriyorlar her vakit. Ellerinden kaçırdılar. Tahminen ilerleyen yıllarda tekrar birleşiriz. Bilmiyorum.
– Sakatlık yaşadığın periyot nasıl geçti bu süreci nasıl atlattın?
Sezonun içinde olağan ki de birtakım sakatlıklar olabiliyor. Bilhassa bu sene. Başlangıçta her şey yerli yerindeydi. Ondan sonra bir anda ummadığınız halde düştük işte. Büyük bir sakatlık geçirdik. İki tane yarışa katılamadık. Her şey değişti, darmaduman oldu. Daha sonrasında kendime gelince ‘Şampiyonluk gidiyor’ diye daima bu türlü başta kurmaya başladım. Buraya kadar getirmişiz, üç dört yarış sonunda şampiyon olacağız ve her şey bitti üzere gözüküyor. Ciğerde hava vardı. Ondan sonra ciğer sönmesi yaşadık. Omurgada ufak bir şeyler vardı. Bu türlü bir büyük kazadan sonra çarçabuk yarışamıyorsunuz. Tertibin hekimleri bu türlü şeylere müsaade etmiyor. Lakin şampiyonluk gayreti veren atletlere birazcık ayrıcalık geçiyorlar. Her şeyi bana bıraktılar. Açıkçası benim aklımın ucundan bile geçmedi yani durmak. Aslında bakıldığı vakit inanılmaz bir öykü çıktı bize buradan.
– Toprak hayatında ne değişti?
Hiçbir şey değişmedi. Şampiyonluk büsbütün bir unvan. Hayatım boyunca natürel ki de söyleyebileceğim, taşıyabileceğim. İnşallah olursa çocuklarıma gösterebileceğim bir unvan, kupa var elimde. Fakat benim en çok dikkat ettiğim şey biliyorsunuz karakter. O karakter değişmediği sürece her vakit beşerler tarafından sevilen bir atlet olarak gözükeceksiniz. O unvana kapılıp da değişime girersen doğal ki de beşerler karşısında daha farklı bir Toprak olarak gözüküyorsun. Şampiyon olduktan sonra, yani değişen bir formda tıpkı Toprak olarak devam ne hoş.
– Birinci şampiyonluğunu merhum babana adamıştın. Bu şampiyonluğu kime adıyorsun?
Babamın birinci şampiyonluğumu görmesini isterdim. Zira babam benden daha çok inanıyordu. Benim dünya şampiyonu olacağımı söylerdi aslında. İnsan olgunlaştıkça, büyüdükçe artık daha net anlıyor. Bu ikinci şampiyonluğumu da görmesini isterdim. Zira o kadar emek verdi. Emeklerinin karşılığını da almış olurdu. Birinci şampiyonluğumu büsbütün babama adamıştım. Bu ikincisi benim olsun. Bunu kendime saklıyorum. Evet beni görüyordur. Görmüyor değil. Fakat canlı yaşamasını isterdim.
– Şampiyon olmak emek ister. Sen şampiyon oluncaya kadar ne üzere zorluklar yaşadın?
Sporcu olduğunuz vakit idman yapmadan bir gün geçiremezsiniz. Düzgün bir sportmen, seçkin bir sportmen olmanız gerekiyorsa nitekim kimi şeyler den ödün vermeniz gerekiyor. Benim hayatım artık bir spor oldu. Hayatımı buradan devam ettiriyorum. Hem paramı kazanıyorum hem hayatımı şekillendirmeye çalışıyorum. Hobi olarak yaptığım şey otomobilleri çok severim. Ancak dönem içinde yani çok fazla vakit ayıramıyorum.”
– Sakatlık sürecinde şahsî sponsorun Red Bull’un nasıl bir dayanağı oldu?
O süreçte alışılmış ki de Red Bull’a gittim Avusturya’ya. Orada iki buçuk hafta falan kaldım. Oradaki tabipler sportmen hekimi olduğu için olağan, rastgele bir doktor değil. Ve harika baktılar. Tedavinin yanında motivasyona da gereksinimim vardı ve o motivasyon sağlandı. Red Bull’da şu an bu sene onuncu senem. En eski sporcularıyım şu an. Bu türlü giderse herhalde Red Bull’un başına da geçebilirim zira. Emekli de olabilirim buradan. Evet buradan EYT’yi bekliyoruz. İnşallah kaç on yıllara diyorum. Allah kaza bela vermesin. Red Bull’un değeri şöyle: Bizim düzgün günümüzde, makûs günümüzde her vakit yanımızdaydılar.
